Non poñerei a imaxe do lume, non glosarei o lume, glosarei o rexurdimento
RAIÑA PODEROSA
Qué din os rumorosos, qué din
cando a costa non é verdescente
cando o delirante raio tórnase lume
na queimada das bágoas
asolagadas nos castros
O nunca mais das ánimas no bosque
o nunca mais ardente
daquela escura lembranza
Xa non hai verdor cinguido
e é intransitábel o aire pesado de cinza
O son do vento pecha nosas palabras
rogando a choiva que atrape o seu silencio
E qué arume arpado, qué son teñe a arpa
cando as ramas crebadas na saída
deixan saudade da terra inacabada
O reson coma unha ladaíña
cristalizando o seus camiños
Galicia non réndese
é valeroso chan
fogar ancestro
é a esencia gloriosa
da terra que non teme a adversidade
unha terra, raiña poderosa
compartindo
as novas sementes
resurxentes no outeiro dos seus días
UNIVERSO ESPEJO Poemas y algo más 
Galicia no se rinde, amiga; en esta tierra nunca nos rendimos por muy mal que nos vengan dadas.
Un beso.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Así es. Besazo!!
Me gustaLe gusta a 1 persona
No hay lengua más bonita que el gallego para expesar la pena y la nostalgia. Me encantó tu poema y ojalá los bosques de esa tierra maravillosa se libren pronto de las llamas. Un abrazo
Me gustaLe gusta a 1 persona
Muchas gracias!!. Ojalá pronto rebrote la esperaza. Otro abrazo!!
Me gustaLe gusta a 1 persona
GALICIA ESA TERRA EN QUE PASEI OS GRANDES MOMENTOS DE A MIA JUVEMTUD.
AÑOROLA COMO AÑORO A SU LIGUA
Me gustaLe gusta a 1 persona
Tienes morriña. Eu tamén. Bicos. )-:
Me gustaMe gusta
Hello. http://jakshgy773733.us
Me gustaMe gusta