Mentres ela mergúllase nas augas
do mar
doente,
el queda co sal,
ocultando a escuma,
para que así lle demande,
rendida,
unha primavera de caricias.
El pensa que destruíndo algas
arremetendo contra a serenidade da area,
obterá derrubar a muralla dos seus ollos
Ainda que sexa mestre na estratexia
das súas cicatrices,
ignora,
que os seus pés descalzos
son capaces
de dobregar as rocas,
mudalas,
cal escudo.
Ela irase,
mollando a súa pel nas ondas,
e el
aínda
preguntarase o porqué.
Reblogueó esto en El Noticiero de Alvarez Galloso.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Muchas gracias, reiteradas siempre, por tu amabilidad
Me gustaMe gusta
Para mi un placer y honor
Me gustaLe gusta a 1 persona
Muy bueno. En gallego su rima es más colorista. Un saludo 👋
Me gustaLe gusta a 1 persona
Moitas Grazas!!! Gracias, Pippo!!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Precioso!
Me gustaLe gusta a 1 persona
Gracias!!!
Me gustaMe gusta
Gústame. Bicos.
Me gustaLe gusta a 1 persona
Bicos!!! Moitas Grazas!!!
Me gustaLe gusta a 1 persona